អនុមត័និងបើកឲ្យចុះហត្ថលេខា ឲ្យសច្ចាបន័និង ឲ្យចូលជាសមាជិក ដោយសេចក្ដី សម្រេច ចិត្តរបស់ មហាសន្និបាត អង្គការសហប្រជាជាតិ លេខ ២២០០A(XXI) ចុះថ្ងៃទី១៦ ខែធ្នូ ១៩៦៦
ចូលជាធរមាននៅថ្ងៃទី៣ ខែមករាឆ្នាំ១៩៧៦ ស្របតាមបទបញ្ញាតិ្ដ នៃមាត្រ២៧
យល់ឃើញថា ស្របតាមគោលការណ៏ដែលបានចែងក្នុងធម្មនុញ្ញសហប្រជាតិ ការទទួលស្គាល់សេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ ជាប់ពីកំណើត និការទទួលស្គាល់សិទ្ធិស្មើគ្នា និងមិនអាចលកដូរ ផ្ទេរឬដកហូតបានរបស់សមាជិកទាំងអស់ នៃគ្រួសារមនុស្ស គឺជាគ្រិះ នៃ សេរីភាព យុត្តិធម៌ និង សន្ដិភាពក្នុងពីភពលោក។
ទទួលស្គាល់ថា សិទ្ធិទាំង នេះកើតចេញពីសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ ជាប់ពីកំណើត របស់ មនុស្ស។
ទទួលស្គាល់ថា ស្របតាមសេចក្ដីប្រកាសជាសកល ស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្ស ឧត្ដមគតិនៃ មនុស្ស សេរី រួចផុត ពីការភយ័ ខ្លាចនិង ទុគិតភាព អាចសម្រាចជោគជយ័ ទៅបានលុះត្រាតែបង្កើត បានលក្ខខណ្ឌ ដែលឲ្យមនុស្សម្នាក់ៗ អាចប្រើប្រាស់បាននូវសិទ្ធិ សេដ្ឋកិច្ច សង្គមកិច្ច និង វប្បធម៌ ព្រមទាំង ពលរដ្ឋ និង នយោបាយរបស់ខ្លួន។
យល់ឃើញថា ធម្មនុញ្ញសហប្រជាជាតិ តម្រូវអោយរដ្ឋនានានូវកាតព្វកិច្ច លើកស្ទួយ ការគោរពជាសកល និងកាប្រតិបត្តិនូវសិទ្ធិនិង សេតីភាពរបស់មនុស្ស។
យល់ថាបុគ្គលម្នាក់ៗ មានករណីយកិច្ចចំពោះអ្នកដទៃ និងសហគមន៏ដែលខ្លួនរស់ នៅ មានការទទួលខុសត្រូវក្នុងការខិតខំលើកស្ទួយ និង ធ្វើឲ្យមានការប្រតិបត្ដិសិទ្ធិ ដែលទទួលស្គាល់ក្នុងកតិកាសញ្ញានេះ។
ព្រមព្រៀងលើមាត្រាទាំងឡាយដូចតទៅៈ
២. ដើម្បីសម្រេចគោលដៅរបស់ខ្លួន ប្រជាជាតិទាំងអស់អាចចាត់ចែង ដោយសេរីនូវ ភោគទ្រព្យ និង ធនធានធម្មជាតិរបស់ខ្លួន ដោយមិនធ្វើអោយប៉ះពាល់ ដល់កាតព្វកិច្ច ដែលចេញមកពីសហប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ច អន្ដរជាតិ ដែលផ្អែកលើ គោលការណ៏ នៃផលប្រយោជន៏ ទៅវិញទៅមក និង គោលការណ៏ នៃច្បាប់អន្ដរជាតិ។ តែក្នុង ណាក៏ដោយ ក៏ប្រជាជាតិនីមួយៗ មិនត្រូវបានដកហូតមធ្យោបាយ ផ្ទាល់របស់ខ្លួន សំរាប់ចិញចិមជីវិតឡើយ។
៣. រដ្ឋភាគីនៃកតិកាសញ្ញានេះ រួមទាំង រដ្ឋនានា ដែលមានការទទួលខុសត្រូវ គ្រប់គ្រងទឹកដីអស្វយ័ត និង ទឹកដី អាណាព្យាបាល ត្រូវលើកស្ទួយធ្វើឲ្យបានសម្រេចនូវសិទ្ធិស្វ័យតនិង ត្រូបគោរពសិទ្ធិនេះ ស្របតាមបទបញ្ញាតិ ទាំងឡាយនៃធម្មនុញ្ញសហប្រជាជាតិ។
២. រដ្ឋភាគី នៃកតិកាសញ្ញានេះ សន្យាធានាថា សិទ្ធិទាំងឡាយ ដែលចែងក្នុង កតិកាសញ្ញានេះ និងប្រើប្រាស់ ដោយគ្មានការរើសអើង ណាមួយ ផ្អែកលើពូជ សាសន៏ ពណ៌សម្បុរ ភេទ សាសនា ភាសា មតិនយោបាយ ឬ មតិផ្សេងៗ ទៀត ដើមកំណើតជាតិ ឬ សង្គម ទ្រព្យសម្បាត្ដិ កំណើត ឬ ស្ថានភាពដ៏ទៃទៀយឡើយ។
៣. ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៏ ទាំងឡាយ ដោយគិតគួរឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដល់សិទ្ធិ មនុស្ស និង សេដ្ឋកិច្ច ជាតិរបស់ខ្លួន អាចកំណត់ដល់កម្រិតត្រឹមត្រូវ ណាមួយ ដែលខ្លួន ធានាសិទ្ធិសេដ្ឋកិច្ច ដែលទទួលស្គាល់ក្នុងកតិកាសញ្ញានេះ ដល់អ្នកដែលពុំមែន ជាប្រជាពលរដ្ឋខ្លួន។
២. មិនត្រូវធ្វើការរិតត្បិត ឬ ធ្វើបដិបញ្ញាត្តិណាមួយ ទៅលើសិទ្ធិ មនុស្សមូល ដ្ឋានដែលត្រូវ បានទទួលស្គាល់ ឬ នៅជាធរមាននៅក្នុងរដ្ឋភាគី ទាំងឡាយនៃ កតិកាសញ្ញានេះ ដោយអនុលោមទៅតាមច្បាប់ អនុសញ្ញា បទបញ្ជា ឬ ទំនៀមទំលាប់ទាំងឡាយ ដោយយកកលេសថា កតិកាសញ្ញានេះ មិនទទួលស្គាល ឬ ទទួល ស្គាល់សិទ្ធិ ទំាង នោះនៅក្នុងកម្រិតតិចជាង។
២. វិធានការ ដែលរដ្ឋភាគី នៃកតិកាសញ្ញានេះ ប្រកាន់យក ដើម្បីធានាការ ប្រើប្រាស់ ពេញលេញ នូវសិទ្ធិនេះ ត្រូវរួមបញ្ចូលការតម្រង់ទិសខាងបច្ចេកទេស និង វិជ្ជាជីវះ និងកម្មចិធីការបណ្ដុះបណ្ដាល គោលនយោបាយ និង បច្ចេកទេស ដើម្បីធានាឲ្យមានការអភិវឌ្ឍន៏ ថេរខាងវិសយ័សេដ្ឋកិច្ច សង្គមកិច្ច និង វប្បធម៌ និង ការងារពេញ លេញដែលមានផលប្រយោជន៏ ក្នុងលក្ខណការពារសេរីភាព មូលដ្ឋានខាងនយោបាយ និង សេដ្ឋកិច្ច ចំពោះបុគ្គលគ្រប់រូប។
(ក) ប្រាក់កម្រៃ ដែលផ្ដល់ជាអប្បរមាឲ្យអ្នកធ្វើការនូវៈ
១. បៀវត្សរ៏ ប្រកបដោយសមធម៌ និង ប្រាក់កម្រៃស្មើគ្នាចំពោះការងារ ដែលមានតម្លៃស្មើគ្នា ដោយមិនមានការបែងចែកណាមួយជាពិសេស ស្រ្ដីត្រូវតែ មានការធានា នូវលក្ខណ្ឌ ការងាដែលផ្ដល់ឲ្យពួកគេមិនតចជាងលក្ខណ្ឌ ដែលបុរសបានទទួល ដោយត្រូវបានប្រាក់កម្រៃស្មើគ្នាចំពោះការងារដូចគ្នា។
២. ជីវភាព រស់នៅសមរម្យសម្រាប់ខ្លួនផ្ទាល់ និង គ្រួសារស្របតាម បទបញ្ញាតិ្ដនៃ កតិកាសញ្ញានេះ។
(ខ) លក្ខ័ខណ្ឌ័ ការងារប្រកបដោយសុវត្ដិភាព និង អនាម័យ។
(គ) ឳកាសដូចគ្នាសម្រាប់បុគ្គលគ្រប់រូប ដើម្បីបានឡើងឋានៈ ក្នុងការងាទៅកម្រិត ខ្ពស់សមស្របដោយមិនពិចារណាទៅលើអ្វីផ្សេងពីអតីតភាពការងារ និង សមត្ថភាព។
(ឃ) ការសម្រាក ការលំហែ ការកម្រិតម៉ោងធ្វើការសមរម្យ និង ការឈប់សម្រាកតាមកាលកំណត់ទៀងទាត់ ដោយមានប្រាក់បៀវត្សរ៏ និង កម្រៃសម្រាប់បុណ្យជាតិ។
(ក) សិទ្ធិសម្រាប់ជនគ្រប់រូប បង្កើតសហជីពនិងចូលរួមសហជីពតាមការ ជ្រើសរើស របស់ខ្លួន ដោយស្ថិតក្រោមវិធានទាំឡាយដែលកំណត់ដោយអង្គារ ពាក់ពន្ធ័ ដើម្បីលើកស្ទួយ និងការការផល ប្រយោជន៏ សេដ្ឋកិច្ច និង សង្គមកិច្ច របស់ខ្លួន។ ការប្រើប្រាស់ សិទ្ធិ នេះ មិនអាចរិតត្បិតបានទេ លើកលែងតែការរឹត ត្បិតនោះ មានចែងនៅក្នុង ច្បាប់និង ជាវិធានការចំាបាច់ ក្នុងសង្គម ប្រជាធិបតេយ្យ ជាផលប្រយោជន៏ ដល់សន្ដិសុខជាតិ ឬ សណ្ដាប់ធ្នាប់ សាធារណះ ទ ដើម្បីការពារ សិទ្ធិ និង សេរីភាព របស់អ្នកដទៃ។
(ខ) សិទ្ធិរបស់សហជីព បង្កើតសហពន្ធន៏ ឬ សម្ព័ន្ធជាតិ និង សិទ្ធិរងស់ សហពន្ធ័ និងសម្ពន្ធ័ជាតិ បង្កើត ឬ ចូលរួមក្នុងអង្គារសហជីពអន្ដរជាតិ។
(គ) សិទ្ធិរបស់សហជីព ធ្វើសកម្មភាព ដោយសេរីដោយគ្មានកម្រិតព្រំដែន លើកលែងតែកម្រិត ព្រំដែននោះ មានចែកក្នុងច្បាប់ និង ជាវិធានការចំបាច់ ក្នុង សង្គមប្រជាធិតេយ្យ សំរាប់ជាផលប្រយោជន៏ ដល់សន្ដិសុខជាតិ ឬ សណ្ដាប់ធ្នាប់ សាធារណះ ឬ ដើម្បីការពាសិទ្ធិនិង សេរីភាពរបស់អ្នកដទៃ។
(ឃ) សិទ្ធិធ្វើកូដកម្ម ដែលត្រូវប្រើប្រាស់ឲ្យស្របតាមច្បាប់របស់ប្រទេសនិមួយៗ។
២. មាត្រានេះ មិនរារាំង ដល់ការដាក់ការរឹតត្បិតស្របច្បាប់លើការប្រើប្រាស់សិទ្ធិទាំងនេះ ដោយសមាជិកកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ ឬ នគរបាល ឬ មុខងារ សាធារណៈ ឡើយ។
៣. គ្មានបទបញ្ញាតិណាមួយនៃមាត្រានេះ អនុញ្ញាតឲ្យរដ្ឋភាគី ទាំអស់ អនុសញ្ញាឆ្នាំ១៩៤៨ នៃអង្គការពលកម្មអន្ដរជាតិ ស្ដីពីសេរីភាពខាងសហជីព និងការការពារ សិទ្ធិ សហជីព ចាត់វិធានការខាង ផ្លូវច្បាប់ដែលប៉ះពាល់ ឬ អនុវត្ដ ច្បាប់តាមបែបដែល ប៉ះ ពាល់ឬ អនុវត្ត ច្បាប់តាមបែបដែលធ្វើឲ្យ ប៉ះពាល់ដល់ការធានាទំាងឡាយ ដែលមានចែង ក្នុង អនុសញ្ញានោះ។
១. កិច្ចគាំពារ និងជំនួយ ដ៏ទូលំទូលាយ បំផុតដែលអាចធ្វើទៅបាន ត្រូវតែផ្ដល់ ឲ្យគ្រួសារ ដែជាអង្គភាពធម្មជាតិ និង អង្គភាពមូលដ្ឋានរបស់សង្គម ជាពិសេសសម្រាប់ការកសាង គ្រួសារ និង នៅពេលដែលគ្រួសារ មានករទទួលខុសត្រូវ ចំពោះការថែរក្សា និង អប់រំបុត្រធីតាក្នុង បន្ទុក។ អាពាហ៏ពិពាហ៏ ត្រូវតែធ្វើឡើងដោយ មានការ យល់ព្រមដោយសេរីពីអនាគត់ប្ដីប្រពន្ធ។
២. កិច្ចគាំពារពិសេស មួយត្រូវផ្ដល់ឲ្យម្ដាយទាំងឡាយសម្រាករយះពេលសមរម្យមួយ នៅមុន និង ក្រោយសំរាលកូន។ ក្នុងរយះពេលនេះម្ដាយជានយោជិតត្រូវបានទទួលនូវការសម្រាកមានប្រាក់ខែ ឬ ការសម្រាកដែលមានការ ផ្ដល់សន្ដិសុខសង្គមគ្រប់គ្រាន់។
៣. វិធានការការពារ និង ជំនួយពិសេស ត្រូវធ្វើឡើងជាគុណប្រយោជន៏ ដល់កុមារ និង យុវជនទាំងអស់ ដោយគ្ាមនការរើសអើងណាមួយឡើយ ដោយមូលហេតុ ខ្សែលោហិត ឬ លក្ខខណ្ឌអ្វីផ្សេងទៀតឡើយ។ កុមារនិង យុវជនទាំងអស់ ត្រូវ ទទួលបាននូវការការពារ ប្រ ឆាំង នឹងអាជីវកម្មសេដ្ឋកិច្ច និងសង្គមកិច្ច។ ការជួលកុមារ និង យុវជន ឲ្យធ្វើការ ដែលធ្វើអោយខូចដល់ការលូតលាស់ធម្មតារបស់ពូកគេ ត្រូវផ្ដន្ទាទោសតាមច្បាប់។ រដ្ឋត្រូវ កំណត់អាយុជួលឲ្យធ្វើការ ហើយការជួលកុមារឲ្យធ្វើការងារ ក្រោមអាយុកំណត់នេះ ត្រូវហាមឃាត់ និងផ្ដន្ទាទោសតាម ច្បាប់។
២. ដោយទទួលស្គាល់សិទ្ធិមូលដ្ឋានរបស់មនុស្សគ្រប់រូប រូចចាកផុតពីសេចក្ដី ស្រេចឃ្លាន រដ្ឋភាគី នៃកតិកាសញ្ញានេះ ដោយម្នាក់ៗឯង និង តាមរយះសហការ អន្ដរជាតិ ត្រូវចាត់វិធានការ រួមមានកម្មវិធីពិសេសៗ ជាក់លាក់ដែលចាំបាច់ ដូចតទៅៈ
(ក) ដើម្បីធ្វើអោយប្រសើដល់វិធីនៃការផលិត ការរកស្សាទុក និង ការចែក ចាយម្ហូបអាហារ ដោយការប្រើប្រាស់ ពេញលេញនូវចំណេះដឹងខាងបច្ចេកទេស និង វិទ្យាសាស្រ្ដ ដោយការផ្សព្វផ្សាយគោលការណ៏ នៃការអប់រំស្ដីពីអាហាររូបត្ថម្ភ និង ដោយការអភិវឌ្ឍន៏ ទ ការកែឬទម្រង់បរបដីធ្លី កើម្បីសម្រេចបាននូវការ អភិវឌ្ឍន៏ និង ការប្រើប្រាស់ធនធានធម្មជាតិ ប្រកបដោយ ប្រសិទ្ធិភាព ខ្ពស់បំផុត។
(ខ) ដើម្បីធានាកការបែងចែកដោយសមធម៌ នូវធនធានស្បៀងអាហារ ពិភពលោក ទៅតាមសេចក្ដីត្រូវការ ដោយគិតទៅដល់បញ្ហាទាំងឡាយដែលចោទឡើង ចំពោះប្រទេសនាំចូល ក៏ដូចជាប្រទេសនាំចេញ ស្បៀងអាហារ។
២. វិធានការនានា ដែលរដ្ឋភាគី នៃកតិកាសញ្ញានេះចាត់ ដើម្បីធានាការប្រើសិទ្ធិនេះ ឲ្យបានពេញលេញ ត្រូវបញ្ជូលវិធានការដែលចាំបាច់ដើម្បី ធានា។
(ក) វិធានការសម្រាប់ការការកាត់បន្ថយអត្រាមរណះនៃទារកក្នុងពោះម្ដាយ និង មរណៈ នៃកុមារ និង សម្រាប់ការរីកលូតលាស់ប្រកបដោយសុខភាព របស់កុមារ។
(ខ) ការធ្វើឲ្យប្រសើរគ្រប់ទិដ្ឋិភាព នៃអនាមយ័ ខាងផ្នែកបរិស្ដាន និង ឧស្សាហកម្ម។
(គ) វិធីបង្ការកាព្យាបាល និង ការត្រួតពិនិត្យ ជំងឺឆ្លង ជំងឺ រាតត្បាត ជំងឺ បណ្ដាលមកពីវិជ្ជាជីវះ និង ដទៃទៀត ព្រមទាំង ប្រយុទ្ធប្រឆាំង នឹង ជំងឺទាំងនេះផង។
(ឃ) ការបង្កើតលក្ខខណ្ឌសម្រាប់ធានាដល់ជនគ្រប់រូប នូវសេវាសុខាភិបាលគ្រប់ផ្នែក និង ជំនួយផ្នែកសុខាភិបាលក្នុងពេលមានជំងឺ។
២. រដ្ឋភាគី នៃកតិកាសញ្ញានេះ ទទួលស្គាល់ថា ដើម្បីសម្រេចបានការប្រើប្រាស់ ពេញលេញនវសិទ្ធិនេះ
(ក) ការអប់រំកម្រិតបឋមសិក្សា ត្រូវតែជាកាតព្វកិច្ច ហើយឥតគិតថ្លៃសម្រាប់ទាំង អស់គ្នា។
(ខ) ការអប់រំកម្រិតមធ្យមសិក្សាតាមទ្រង់ទ្រាយផ្សេងៗ រួមទាំងការអប់រំបច្ចេកទេស និង វិជ្ជាជីវះ កម្រិត មធ្យម ត្រូវតែបើកឲ្យមានជាទូទៅ និង ឲ្យមនុស្ស គ្រប់គ្នាចូលរៀនបាន តាមគ្រប់មធ្យោបាយសមស្របទាំងអស់ និង ជាពិសេសតាមការដាក់ឲ្យមានជាលំដាប់នូវកាសិក្សាដោឥតបង់ថ្លៃ។
(គ) ការអប់រំកម្រិតឧត្ដមសិក្សា ត្រូវតែប់កចំហដល់មនុស្ស គ្រប់រូបដោយ ស្មើភាពគ្នា ទាំងអស់ និងជាពិសេស តាមការដាក់ឲ្យមានជាលំដាប់នូវកាសិក្សា ដោយឥតបង់ថ្លៃ។
(ឃ) ការអប់រំមូលដ្ឋាន ត្រូវតែជំរុញែ ពង្រីកតាមគ្រប់មធ្យោបាយដែល អាចធ្វើទៅបាន សម្រាប់អ្នកដែលមិនបានទទួល ឬ មិនបាន បញ្ចប់កម្រិតបឋមសិក្សារបស់ ខ្លួន។
(ង) ត្រូវតែបន្ដយ៉ាងសកម្ម លើការអភិវឌ្ឍន៏ បណ្ដាញសិក្សាធិការ គ្រប់ លំដាប់ បង្កើតប្រពន្ធ័អាហារូបករណ៏អោយបានគ្រប់គ្រាន់ និង បង្កើតជាលំដាប់ នូវលក្ខខណ្ឌ សម្ភារះ របស់បុគ្គលិកសិក្សា។
៣. រដ្ឋភាគី នៃកតិកាសញ្ញានេះ សន្យាគោរពសេរីភាពរបស់មាតា និង អាណាព្យាបាល ស្របច្បាប់ បើសមស្រប ដើម្បីជ្រើសរើសសាលារៀន ក្រៅពីសាលារៀនសាធារណះ ឲ្យកូន របស់ខ្លួន បន្ដែមត្រូវ ស្របតាមវិធានអប្បបរមា ដែល រដ្ឋអាចកំណត់ ឬ អនុមត័ក្នុងវិស្សយ័ អប់រំ និង រ៉ាប់រងការអប់រំសាសនា និង សីលធម៌ របស់ កូន ស្របតាមជំនឿផ្ទាល់របស់ពួកគេ។
៤. គ្មានបទបញ្ញាត្ដិណាមួយនៃមាត្រានេះ ត្រូវយកមកបកស្រាយថា ប៉ះពាល់ដល់សេរីភាពនៃ រូបវន្ដបុគ្គល និង នីតិបុគ្គលក្នុង ការបង្កើត និង ដឹកនាំគ្រិះស្ថានសិក្សា លើកលែងតែគោលការណ៏ដែលបានចែងក្នុងកថាខណ្ឌ១ នៃមាត្រា នេះ ត្ូវបានគោរព និង ឲ្យតែការអប់រំដែលផ្ដល់ឲ្យនៅក្នុងគ្រឹះស្ថានទាំងនោះ ស្របទៅនឹងបទដ្ឋានអប្បបរមា ដែលអាចកំណត់ដោយរដ្ឋ។
(ក) ចូលរួមក្នុងជីវភាពវប្បធម៌។
(ខ) ទទួលអត្ថប្រយោជន៏ពីវឌ្ឍនភាព និង ការអនុវត្ដវិទ្យាសាស្រ្ដ។
(គ) ទទួលអត្ថប្រយោជន៏ ពីការការពារផលប្រយោជន៏ខាងសីលធមឥ និង ខាង សម្ភារះ ដែលកើតពីផលិតកម្មខាងវិទ្យាសាស្រ្ដ អក្សសាស្រ្ដ ឬ សិប្បះ ដែលខ្លួនជាអ្នកបង្កើត។
២. វិធានការដែលរដ្ឋភាគីនៃ កតិកាសញ្ញានេះ ប្រកាន់យក ដើម្បីធានាដល់ការប្រើប្រាស់ពេញលេញ នូវសិទ្ធិនេះ ត្រូវរួមបញ្ជូលវិធានការចាំបាច់សម្រាប់ ធានាដល់ការថែរក្សា ការអភិវឌ្ឍន៏ និងការផ្សព្វផ្សាយខាងវិទ្យាសាស្រ្ដវប្បធម៌។
៣. រដ្ឋភាគី នៃកតិការសញ្ញានេះ សន្យាគោរពសេរីភាពដែលមិនអាចខ្វះបាន សម្រាប់កាស្រាវជ្រាវខាងវិទ្យាសាស្រ្ដ និង សកម្មភាព ប្រឌិតញាណ។
៤. រដ្ឋភាគី នៃកតិកាសញ្ញានេះ ទទួលស្គាល់អត្ថប្រយោជន៏ ដែលបានមកការលើកទឹកចិត្ត និងការអភិវឌ្ឍន៏ នៃសហប្រតិបត្តិការ និង ការទាក់ទងជាអន្ដរជាតិក្នុងវិស្សយ័ វិទ្យាសាស្រ្ដ និង វប្បធម៌។
២. (ក) របាយការណ៏ទាំងអស់ត្រូវដាក់ជូនអគ្គលេខាធិការអង្គការ សហប្រជាជាតិ ហើយអគ្គេលខាធិាកា ត្រូវបញ្ជួនច្បាប់ចម្លងនៃរបាយការណ៏ ទាំងនព ទៅ ក្រុមប្រឹក្សា សេដ្ឋកិច្ច និង សង្គមកិច្ច ដើម្បីពិនិត្យស្របតមតទបញ្ញាតិ្ដ នៃ កតិកាសញ្ញានេះ។
(ខ) អគ្គលេខាធិការអង្គារសហប្រជាជាតិ រត្រូវបញ្ជូនផងដែរ នូវច្បាប់ចម្លងនៃរបាយការទាំងនេះទៅឲ្យស្ថាបន័ឯកទេស ឬ ផ្នែកណាក់ពន្ធ័ខ្លះនៃរបាយការណ៏ ដែលផ្ញើមកដោយរដ្ឋភាគីនៃកតិកាសញ្ញានេះ ដែលជសមាជិកនៃស្ថាបន័ឯកទេស តាមដែលរបាយការណ៏ ឬ ផ្នែកនៃរបាយការណ៏មានទាក់ទង នឹងបញ្ហាដែលស្ថិតក្រោមសមត្ថកិច្ចរបស់ស្ថាបន័ខាងលើ ស្របតាមសាលិខិតជាបតិដ្ឋានបន័រៀងៗខ្លួន។
២. របាយការណ៏អាចប្រាប់ពីកត្តា និង ករលំបាកដែលរារាំង រដ្ឋទាំង នោះក្នុង ការបំផ្លាញ កាតព្វកិច្ចក្រោមកតិការញ្ញានេះ។
៣. ក្នុងករណីដែលព័ត៌មាន ពាក់ពន្ធ័ ត្រូវ បានដាក់ជូនអង្គការ សហប្រជាជាតិ ឬ ស្ថាបន័ឯកទេសណាមួយ ដោយរដ្ខភាគីណាមួយ នៃកតិកាសញ្ញានេះ ហើយ នោះ មិនចាំបាច់ បង្ហាញពត៌មាន នោះឡើយវិញតៀតទេ គីគ្រាន់តែ យោងឲ្យច្បាស់លាស់លើព័ត៌មាន នោះទៅជាករគ្រប់គ្រាន់ហើយ។
២. កតិកាសញ្ញានេះ ជាកម្មវត្ថុនៃការឲ្យសច្ចាបន័។ លិខិតុករណ៏ឲ្យសច្ចបន័ត្រូវ តំកល់ទុកនៅ និងអគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិ។
៣. កតិកាសញ្ញានេះ ត្រូវបើកចំហរឲ្យចូលជាសមាជិកដោយរដ្ឋណាមួយ ដែមានយោងក្នុងកថាខណ្ឌ១នៃមាត្រានេះ។
៤. ការចូលជាសមាជិក ត្រូវធ្វើឡើងដោយការតំកល់លិខិតុនករណ៏ សុំចូល ជា សមាជិក នៅ នឹង អគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិ។
៥. អគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិ ត្រូវជូនដំណឹងដល់រដ្ឋទាំងអស់ដែលបានចុះហត្ថលេខាលើកតិកាសញ្ញានេះ ឬ ដែលបានចូលជាសមាជិកនៃ កតិកាសញ្ញានេះ អំពីការតំកល់លិខិតុបករណ៏ឲ្យសច្ចាបន័ ឬ លិខិតុបរណ៏សុំ ចូលជាសមាជិក។
២. ចំពោះរដ្ឋណាមួយដែលឲ្យសច្ចាប័ន ឬ សុំចូលជាសមាជិកនៃកតិការញ្ញានេះ បន្ទាប់ពីសមាជិកទី៣៥ កតិកាសញ្ញានេះ នឹងចូលជាធរមានក្នុងរយះពេល៣ខែ ក្រោយពីបរិច្ចេទ នៃការតំកល់លិខិតុបរកណ៏ ឲ្យសច្ចាបន័ ឬ លិខិតុបករណ៏សុំចូលជាសមាជិករបស់រដ្ឋនោះ។
២. វិសោធនកម្មទាំងនេះ នឹងចូលជាធរមាននៅពេលទទួលបានការយល់ព្រមពី មហាសន្និបាទ អង្គការសហប្រជាជាតិ និងទទួលបានការអនុមត័ដោយមតិ ភាគច្រើន២ភាគ៣ នៃរដ្ឋភាគី នៃកតិកាសញ្ញានេះ ស្របតាមបទបញ្ញាតិនៃរដ្ឋធមនុញ្ញរបស់ រដ្ឋនិមួយៗ។
៣. នៅពេលដែលវិសោធនកម្មទាំងនោះចូលជាធរមានហើយ វិសោធនកម្មទាំងនោះ នឹងក្លាយជាកាតព្វកិច្ច សម្រាប់រដ្ឋភាគីដែលបានទទួលយល់ព្រមយក វិសោធនកម្មទាំងនោះ ឯរដ្ឋភាគីផ្សេងៗ ទៀត ដែលមិបានទទួលយល់ព្រមត្រូវ ស្ថិតនៅក្រោម បទបញ្ញាតិ្ដ នៃកតិកាសញ្ញានេះ និង វិសោធនកម្មមុនៗ ដែលខ្លួនបានយល់ព្រមរួចហើយ។
២. អគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិ ត្រូវបញ្ជូនច្បាប់ចម្លងនៃ កតិកាសញ្ញានេះ ដោយមានបញ្ជាក់ការចម្លងតាមច្បាប់ដើម ទៅរដ្ឋទាំងឡាយ យោងតាមមាត្រា២៦។